Emsile-i muhtelife 24 siğa şekera fiili çekimi
Emsile özellikle Osmanlı medreselerinde ve günümüzde klasik usulü uygulayan bazı öğretim kurumlarında Arapça derslerinde ilk okutulan ve ezberletilen eserdir.
KELİME | SÎĞASI | MANASI |
---|---|---|
شَكَرَ | Fi’l-i mâzî | Şükretti |
يَشْكُرُ | Fi’l-i muzârî | Şükreder, Şükrediyor, Şükredecek |
شُكْراً | Masdar-ı gayr-i mimî | Şükretmek |
شاَكِرٌ | İsm-i fâil | Şükreden |
مَشْكُورٌ | İsm-i mef’ûl | Şükredilen |
لَمْ يَشْكُرْ | Fi’l-i muzârî cahd-i mutlak | Şükretmedi |
لَمَّا يَشْكُرْ | Fi’l-i muzârî cahd-i müstağrak | Henüz şükretmedi |
ماَ يَشْكُرُ | Fi’l-i muzârî nefy-i hâl | Şükretmiyor |
لاَ يَشْكُرُ | Fi’l-i muzârî nefy-i istikbâl | Şükretmeyecek |
لَنْ يَشْكُرَ | Fi’l-i muzârî te’kîd-i nefy-i istikbâl | Asla şükretmeyecek |
لِيَشْكُرْ | Emr-i gâib | Şükretsin |
لاَ يَشْكُرْ | Nehy-i gâib | Şükretmesin |
اُشْكُرْ | Emr-i hâzır | Şükret |
لاَ تَشْكُرْ | Nehy-i hâzır | Şükretme |
مَشْكَرٌ | İsm-i zaman, İsm-i mekân, Masdar-ı mimî | Şükretme zamanı, Şükretme mekânı, Şükretmek |
مِشْكَرٌ | İsm-i âlet | Şükretme aleti |
شَكْرَةً | Masdar binâ-i merra | Bir kere şükretmek |
شِكْرَةً | Masdar binâ-i nevi | Bir nevi şükretmek |
شُكَيْرٌ | İsm-i tasğîr | Küçük bir şükür |
شَكْرِيٌّ | İsm-i mensûb | Şükretmeye mensup |
شَكَّارٌ | Mübâlağa-i ism-i fâil | Çok şükreden |
أَشْكَرُ | İsm-i tafdîl | En çok şükreden |
مَا أَشْكَرَهُ | Fi’l-i taaccüb-i evvel | Acaip şükretti |
و أَشْكِرْ بِهِ | Fi’l-i taaccüb-i sânî | Ne acaip şükretti |